شیمی داریم ، شیمی ِ محض هم داریم !
سیـــــاهی هســـت ، سیاهـــی ِ محض هم هست ! : )
دقیقا همون جایی که فکر میکنی " مگه بدتر از اینم هست ؟ " و هست ،
میشه سیاهی ِ محض !
سیاهی محض یه فضای خیــــــــــــلی بزرگ
بی انتها . . .
و پوچه !
یه محیط ِ عمودی ، با مختصاتی شبیه به :
" زیــر ِ سیاره ی لاشه خورهای ِ انسان نَما "
پُـــر از حس ِ فشار و سنگینی و خفگی !
سیاره ای آشنا . . .
شبیه به زمین ،
مملو از موجوداتی که پوسته ای شبیه به " آدم " دارن و درونی متراکم از کِرم های سیاه و مهاجم !
که هر بار توی موقعیت ها و نقش های مختلف مثل ِ
همکار ، دوست ، فامیل ،
نویسنده ی کتاب و مقاله ی رومه ی روز ، فروشنده ی بوتیک یا خریدار ِ سوپرمارکت ،
معلم و مافوق و راننده ی اتوبوس ،
اقلیت آدم های انسان رو ، با کِرم های درونشون آلوده میکنن و
این کار هر روز و هر روز تکرار میشه و درون ِ اونها هر بار سیاه تر از قبل !
و دُرست وقتی که اون اقلیت ، آخرین نفس های انسانیت ِ خودش رو میکشه
و چیزی جز لاشه ای سیاه ازش باقی نمونده و فکر میکنه " دیگه بدتر از این نخواهد نشد "
با بی رحمی به فضای ِ بزرگ و بی انتها و پوچ پرتاب میشه !
پرتــــــــــــــــــــــاب . . .
ســــــــقوط . . .
به همون جایی که بهش میگن سیاهی محض !
، ,محض ,ی ,های ,هست ,سیاهی ,شبیه به ,، با ,بدتر از ,هر روز ,جایی که
درباره این سایت