یه برهه ای با وجود محبوبیت ِ فراوونم ( 
) ، فکر میکردم که
چقدر آروم راه رفتنم غیر جذابه و چـــقدر تُـــند و فِــرز بودنِ چند نفر از همکلاسی هام ، خوبه و منطقی تر و به نفع تر !
چقدر شیرین گفتن ِ حرف ِ " س " عیبه و کم حرف شدنم و نگه داشتن ِ کوچیک ترین حرفها توی دلم ، بهتره . . . چون مثلا فلانی کم حرفه و بــاحال و کمتر در معرض ِ قضاوت و اشتباه !!
چقدر ساده پسندی ام ، ساده است و چقدر پیچیدگی های شخصیتی و مرموزیت ِ فلانی توی چشمه !
چقدر نداشتن ِ دوست های اجتماعی ِ مذکر و همیشه چراغ ِ قرمز نشون دادن ، عقب موندگی ِ و داشتن ِ فقط یکی دوتا دوست ِ صمیمی ِ دختر ، یه جور افسردگی و انزواست و برعکــــــــــــــس سال به سال دوست پسر عوض کردن و با عالم و آدم سلام علیک کردن و بیرون رفتن های مکرر ، حالا نه صرفا نا سالم ، بلکه سالم ، شخصیت والا و بالا میطلبه و پوئن بزرگ و مثبتی توی زندگیه دخترهای امروزیه !
چقدر حتی دست خط ِ نیمه نستعلیقم ، قدیمی و ناقص به نظر میرسید و دست خط های فانتزی و " ی " های منحصر به فرد ِ هرکسی جز خودم و " ک " های قـــِـــر و قَمیز دارشون زیباست : ) !!
چقدر های زیادی رو به خودم تحمیل کردم و
چقدر هیچکـــس متوجه ام نشد تا بهم بگه :
" خودتان باشید نه فتوکپی و رونوشت همدیگر !
خودتان را از روی دست دیگران ننویسید!
باور کنید چیزی که هستید ، بهترین حالتی است که می توانید باشید!
بعضی ها ، ساکتشان دلنشین است،
بعضی ها، پرحرفشان !
بعضی ها ،باچشم و موی سیاه ، زیبا هستند ،
بعضی ها ، باچشمان رنگی و موی بلوند !
بعضی ها با شیطنت دل می برند ،
بعضی با نجابت .
جذابیت هرکس منحصر به خودش است!
باور کنید رفتار و خصوصیات تقلید شده و مصنوعی ، شخصیتتان را خراب میکند
تـــا می توانید خودتان باشید . "
پ.ن : نیمه ی دوم متن از خانم صرافیان هست ، که توی وبلاگ #ندای_عزیزم خوندمش ♥
، ,ِ , ,های ,بعضی ,ها ,بعضی ها , بعضی ,ها ، ,و موی ,، بعضی
درباره این سایت